Veronica (52) werkt sinds een jaar voor Jimmy’s Berkelland en gaat daarnaast sinds 1,5 jaar weer naar school.

Na jaren in de detailhandel gewerkt en een jaar sabbatical, was het tijd voor een nieuwe stap. “Ik heb altijd al geroepen dat ik iets met jongeren wilde doen, maar dat was er nooit van gekomen. De coördinator bij mijn vrijwilligerswerk zei ‘Nu is het Veronica tijd’.”

Veronica is 4 jaar aan het lobbyen geweest om een plek te creëren voor jongeren. Toen er bij de gemeente Berkelland een jongerenwerker werd aangenomen, is Veronica met haar in contact geraakt. “We hadden een goede klik en het balletje voor Jimmy’s Berkelland is gaan rollen.”

Toen kwam er een functie vrij bij de gemeente Berkelland. “Ik heb contact gelegd en aangegeven dat ik graag wilde solliciteren, maar niet de benodigde diploma’s had. Uiteindelijk ben ik het toch geworden, en mocht ik gaan studeren om mijn diploma’s te halen.”

Sinds 1,5 jaar volgt ze de studie Maatschappelijke zorg met specifieke doelgroepen, op het ROC in Hengelo. “Het is heel pittig. Maar doordat ik ouder ben, heb ik al een buffer opgebouwd en bepaalde ervaringen opgedaan. Maar de examens staan voor de deur, en dat vind ik erg spannend. Het is ook een stukje faalangst, je wilt het zo graag goed doen.”

Elke dinsdag gaat Veronica een volle dag naar school, van 9 tot half 6, met daarnaast nog 10 tot 15 uur zelfstudie. Op maandag, woensdag en donderdag is ze actief bij Jimmy’s, maar ook op haar vrije dag heeft ze vaak wel even contact. “Als jongerenwerker heb je geen baan van 9 tot 18. Als op mijn vrije dag de telefoon gaat en een jongere heeft me nodig, dan sta ik klaar. En soms is het iets heel simpels, waarmee je die ander weer helemaal gelukkig maakt. Die 5 minuten van je vrije tijd kan soms net het verschil maken. Ik heb de mooiste baan van de wereld. En het is zo mooi om de groei en ontwikkeling van de jongeren te zien, dat is echt de kers op de taart.”

Een drempel om weer naar school te gaan had ze niet. “Ik vond het geweldig, want ik wilde dit altijd al. Als je dan eindelijk de kans krijgt grijp je die met beide handen aan. En ik zit in een fantastische klas, we steunen en helpen elkaar waar dat kan. De jongste is 19 en de oudste is 56, maar niemand valt buiten de boot.”

Ik zou het anderen ook 100% aanraden. Maar, dan moet je er zelf ook 100% achter staan, want het is niet iets wat je zomaar even doet. Je moet echt steun hebben van de mensen om je heen. Het is fantastisch dat ik zo’n goed thuisfront heb, anders was me dit niet gelukt. We doen het met elkaar, daar ben ik heel trots op. Het is passen en meten, maar ik zou het zo weer doen. Als je zo’n wens hebt, ga ervoor, het verrijkt je altijd.